چوبک و اندیشه وجودی (تحلیل داستان «انتری که لوتی اش مرده بود» در پرتو فلسفۀ اگزیستانسیالیسم)

در این نوشتار برخی از مؤلفه­های اگزیستانسیالیسم همانند حذف واجب­الوجود از مناسبات اجتماعی و فردی، وانهادگی، تنهایی و دلهره را در یکی از موفق ترین داستان های چوبک به نام «انتری که لوتی­اش مرده­بود» مورد بررسی قرار داده­ایم؛ نتایج حاصل از دریافت و تشریح این اثر حاکی است که داستان به شدت تحت تأثیر فلسفۀ اگزیستانسیالیسم قراردارد؛ داستان با بیانی سمبولیک به دغدغه­های وجودی انسان محصور در دنیای درهم شکستۀ معاصر می پردازد و به رنج های بی­پایان این موجود وانهاده در عرصۀ هستی اشاره می­کند. مخمل نماد و نمایندۀ انسان معاصر است که برای برون رفت از بحران های دنیای مدرن و بحران ذوب شدن در مفاهیم و مقولات کلی تلاش می­کند و با جداشدن از پایگاه معنوی نیرومند خود، به عنوان بزرگ ترین عنصر ارزشگذار، به امید بازیابی تفرد و قرارگرفتن در جایگاه عامل ایجاد ارزش­های مستقل پیش می­رود. اما واقعیت های موجود، امکان توجه به ساحت آینده را از او سلب می­کند و او درنهایت به دلیل عقبگرد به گذشتۀ تاریک، به بن­بستی نفوذناپذیر برخورد می­کند.